Wstępne wyniki Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań 2021 r. wykazały, że w dniu 31 marca 2021 r. ludność Polski liczyła 38 036,1 tys. osób. Od ostatniego spisu powszechnego, tj. od dnia 31 marca 2011 r. liczba ludności kraju zmniejszyła się o 475,7 tys. osób. Jednocześnie odnotowano spadek liczby ludności w miastach - o 657,0 tys. osób, natomiast liczba mieszkańców wsi zwiększyła się o 181,3 tys.
W okresie międzyspisowym nie zmieniły się istotnie proporcje ludności według płci; w dalszym ciągu mężczyźni stanowią 48,3% ogółu ludności (kobiety 51,7%). Współczynnik feminizacji utrzymał się na poziomie z 2011 r. - na 100 mężczyzn przypada 107 kobiet.
W latach 2011-2021 w większości województw odnotowano spadek liczby ludności; największy w świętokrzyskim - o 6,6%, opolskim ‒ o 6,1% oraz lubelskim ‒ o 5,7%. Z kolei najwyższy przyrost liczby ludności wystąpił w województwie mazowieckim ‒ o 4,7% oraz pomorskim ‒ o 3,6%. Skala zmian liczby mieszkańców w poszczególnych województwach jest związana z rozwojem infrastruktury społeczno-gospodarczej i perspektywami na rynku pracy, co w konsekwencji warunkuje migracje (napływ lub brak odpływu przede wszystkim ludzi młodych), a następnie tworzenie rodzin.
Średni wiek statystycznego mieszkańca Polski wyniósł 41,7 lat; kobiety są starsze - wiek środkowy kobiet wyniósł 43,3 lata, dla mężczyzn 40,1 lat. Wyniki spisu 2021 wskazują na duże zmiany w strukturze ludności według ekonomicznych grup wieku. W spisie 2021 udział ludności w wieku 0-17 lat wynosił 18,4% wobec 18,7% w spisie z 2011 roku. W stosunku do 2011 r. spadła zarówno liczebność (o ponad 2,2 mln osób), jak i odsetek
(o 3,0 p. proc.) ludności w wieku produkcyjnym. Wyraźnie zwiększył się natomiast udział ludności w wieku poprodukcyjnym - z 16,9% do 22,3%, tj. o ponad 5 p. proc. Oznacza to, że w ciągu dekady przybyło blisko 2 miliony osób w grupie wieku 60/65 lat i więcej.
Wyniki spisu 2021 pokazują zmiany, jakie zaszły w strukturze ludności według stanu cywilnego w stosunku do spisu 2011. Najbardziej liczną grupą wśród osób w wieku 15 lat i więcej są nadal osoby pozostające w związku małżeńskim, które stanowią nieco ponad połowę tej populacji - 54%. Kolejną grupą są kawalerowie i panny, stanowiący ponad 29% badanej populacji. Strukturę dopełniają osoby owdowiałe stanowiące 8,5% oraz osoby rozwiedzione, których udział wzrósł do 7,6%.
Wstępne wyniki spisu 2021 wykazały, że 97,9% (37 271 tys.) stałych mieszkańców naszego kraju wskazało Polskę jako kraj swego urodzenia, natomiast 2,0% (748 tys.) urodziło się poza obecnymi granicami Polski, a dla 0,04% (17 tys.) osób kraj urodzenia nie został ustalony. Dla porównania w 2011 r. osoby urodzone w Polsce stanowiły 98,2% ogółu ludności, a urodzeni za granicą - 1,8%.
Liczba osób urodzonych za granicą w stosunku do 2011 r. wzrosła o ponad 73 tys., tj. o prawie 11%. Zarówno wśród urodzonych w Polsce, jak i za granicą dominują kobiety, przy czym ich udział jest nieco większy w grupie osób urodzonych za granicą (54,3% wobec 51,6% wśród urodzonych w kraju). W 2011 r. różnica pomiędzy tymi odsetkami była większa: kobiety stanowiły 58,8% osób urodzonych za granicą i 51,5% urodzonych w kraju.
Wśród stałych mieszkańców Polski 99,7% (37 923,9 tys.) stanowili obywatele Rzeczypospolitej Polskiej i w porównaniu z 2011 r. ich udział pozostaje na zbliżonym poziomie. Liczba osób z obywatelstwem innego kraju w 2021 r. wyniosła 111,8 tys. (0,3%), co oznacza dwukrotny wzrost w porównaniu z 2011 r. Mniej niż 100 osób określiło się jako bezpaństwowcy, czyli osoby nieposiadające obywatelstwa żadnego kraju. Dzięki wykorzystaniu danych ze źródeł administracyjnych, tylko dla znikomej liczby osób nie udało się ustalić obywatelstwa (0,3 tys. osób w 2021 r. wobec 8,8 tys. w 2011 r.).
W porównaniu z wynikami spisu z 2011 r. odnotowano znaczący wzrost liczby pracujących, wynoszący 2,1 mln osób, na co wpływ miało przede wszystkim szereg czynników zaistniałych w okresie międzyspisowym. Zwiększenie liczby pracujących zanotowano zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet. Istotną zmianą wartą podkreślenia jest ponad dwukrotny wzrost odsetka pracujących w wieku poprodukcyjnym, co jest wynikiem z jednej strony starzenia się ludności, a co za tym idzie także zasobów pracy, ale też zmian w prawie, umożliwiających wydłużanie aktywności zawodowej, m.in. poprzez łączenie pracy zawodowej z pobieraniem świadczeń emerytalnych.
DonPedro69: Napisał postów [11148], status [VIP]
Teraz to ten spis już można wrzucić do kosza. Chyba nie muszę tłumaczyć dlaczego?