(Fot. Dżacheć)
1 listopada całymi rodzinami odwiedzamy groby bliskich zmarłych. Polska tradycja, różniąca się od tradycji zachodnich, nakazuje bowiem zapalenie znicza, na grobach bliskich jak i dalekich krewnych. Zgodnie z obyczajem odwiedza się również groby, które zostały zapomniane.
- Dla nas to już tradycja, że bierzemy ze sobą kilka lampek więcej. Zawsze po drodze znajdą się groby, o których już nikt nie pamięta. Bardzo często wybieramy te starsze pomniki, które dawno nie zaznały odwiedzin. Robię tak od dziecka i robi się tak jakoś milej na duszy, kiedy spacerujemy i każdy zmarły ma dziś ciepłe światło na grobie - mówi mieszkanka Opola.
- Na cmentarzu na Półwsi leży dużo moich bliskich. Zarówno rodzina, jak i kilku bliskich znajomych. Zawsze 1 listopada odwiedzam cmentarz dwa razy. Na początku rano, zapalam znicze. Później przychodzę z rodziną o zmroku, by przespacerować się w ciszy wśród świateł. Oczywiście jestem zdania, że bliskich na grobach należy odwiedzać częściej, jednak dzisiejszy dzień jest szczególny, po prostu trzeba tu dziś być - mówi kolejna osoba.
Pamięć o zmarłych duszach celebrujemy również 2 listopada. Tradycja Dnia Zadusznego w naszym kraju zaczęła się tworzyć w XII wieku i zaczęła się od obchodzenia tzw. Dziadów, które miały na celu zjednać sobie dusze zmarłych i pomóc im w uzyskaniu wiecznego odpoczynku. Współcześnie w Zaduszki odparwaiane są msze święte, procesje i Wypominki.
Śmierć jest tematem, którego często unikamy w młodości. W rozmowach umieranie odsuwa się na bliżej nieokreśloną przyszłość, starając się nie myśleć o konieczności odejścia z tego świata. Sytuacja zmienia się, gdy to smutne wydarzenie dotyka nas osobiście lub kogoś z najbliższych. Okazuje się wówczas, że strasznie trudno jest poradzić sobie z tragedią nieodwracalności śmierci. Ostatecznie jedyne co nam pozostaje, to pamięć po ukochanych zmarłych.
