Zanim wyruszymy w podróż, warto upewnić się, czy istnieje możliwość zrealizowania e-recepty w kraju, do którego się udajemy. Różne systemy zdrowotne funkcjonują w różny sposób, a to, co jest dostępne i sprawdzone w Polsce, może nie mieć swojego odpowiednika w innym państwie. Dlatego też, planując wyjazd, należy dokładnie sprawdzić, jakie procedury obowiązują w miejscu docelowym i czy nasza e-recepta będzie tam honorowana.
Czym jest recepta transgraniczna?
W dobie cyfryzacji i coraz większej mobilności społeczeństwa pojawia się wiele udogodnień, które mają na celu ułatwienie życia, również w kwestii zdrowia, jak np. https://receptomat.pl/ i podobne portale. Jednakże wciąż istnieją pewne ograniczenia, które warto mieć na uwadze, planując podróż za granicę. W przypadku konieczności zakupu leków poza Polską nie zawsze można liczyć na bezproblemowe zrealizowanie e-recepty. Warto więc przed wyjazdem sprawdzić, które kraje akceptują polskie e-recepty. Dodatkowo zaleca się uzyskanie od lekarza również wersji papierowej recepty, co jest szczególnie istotne w przypadku leczenia dzieci, dla których e-recepty transgraniczne nie obowiązują.
Recepta transgraniczna otwiera możliwości zakupu leków poza granicami kraju, w którym zostały one przepisane. Lekarze mają uprawnienia do wystawiania takich recept, ale decyzja o ich wykorzystaniu leży po stronie pacjenta, który musi wyrazić zgodę poprzez Internetowe Konto Pacjenta. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie medykamenty mogą być przedmiotem takiej recepty. Wyłączone z tej opcji są leki psychotropowe, odurzające, recepturowe, a także te o zastrzeżonym stosowaniu oraz specjalnego przeznaczenia żywieniowego.
Aby recepta transgraniczna była akceptowalna poza granicami kraju, musi zawierać szereg niezbędnych informacji. Do tych danych zaliczają się personalia pacjenta, w tym imiona, nazwisko, data urodzenia oraz PESEL. Niezbędne są również dane osoby wystawiającej receptę, w tym imię, nazwisko, informacje potwierdzające prawo do wykonywania zawodu oraz dane kontaktowe, takie jak numer telefonu czy adres e-mail. Ponadto, recepta powinna zawierać informacje o miejscu jej wystawienia, czyli nazwę przychodni lub gabinetu lekarza. Ważne są także szczegóły dotyczące przepisanego leku, w tym jego międzynarodowa nazwa, postać, jak również dokładne informacje o dawkowaniu. Ostatnim elementem, który musi się znaleźć na recepcie transgranicznej, jest data jej wystawienia.
Problemy związane z realizacją recept transgranicznych
W trakcie próby wykupienia leków na podstawie recepty transgranicznej, obywatele Polski mogą napotkać różnorodne przeszkody. Czasami te trudności mogą nawet zablokować możliwość otrzymania potrzebnych medykamentów. Warto więc zebrać niezbędne informacje przed wyjazdem za granicę w celu uniknięcia nieprzyjemnych niespodzianek.
Zdarza się, że recepty wystawione przez polskich lekarzy nie są akceptowane w innych krajach. Obecnie istnieje lista sześciu państw, w których Polacy mogą bez przeszkód zrealizować receptę transgraniczną. Są to Chorwacja, Finlandia, Estonia, Czechy, Hiszpania oraz Portugalia. Warto mieć to na uwadze planując podróż.
Aspektem, o którym nie można zapomnieć, jest różny czas ważności recept w poszczególnych krajach. W Polsce standardowo jest to 30 dni, jednak w innych miejscach może to wyglądać inaczej. Przykładowo, w Czechach recepta utraci swoją ważność już po 14 dniach, co oznacza, że po upływie tego okresu nie będzie można nabyć przepisanych leków.
Warto również pamiętać, że zasady dotyczące refundacji leków mogą się różnić. W przypadku recept transgranicznych pacjent zobowiązany jest do pokrycia pełnych kosztów leku, bez względu na to, jakie zasady refundacji obowiązują w Polsce.
Nie bez znaczenia jest także fakt, że nazewnictwo leków może się różnić w zależności od kraju. Medykament, który jest łatwo dostępny w Polsce, może być nieosiągalny lub nosić inną nazwę handlową w innym państwie Unii Europejskiej. Dlatego, jeśli istnieje możliwość, że recepta będzie realizowana poza granicami kraju, warto poprosić lekarza o zapisanie na recepcie nazwy substancji czynnej leku. Dzięki temu farmaceuta w obcym kraju będzie mógł bez problemu dobrać odpowiednik przepisanego preparatu.
