Fot. Wikipedia
Naukowcy z "Nature Communications" odkryli, że na granicy rdzenia i płaszcza Merkurego może istnieć warstwa diamentów o grubości od 15 do 18 kilometrów. Diamenty mogły powstać w magmie oceanicznej, krystalizując i osadzając się w wyniku różnicowania planetarnego. Procesy te mogły wpływać na anomalie w polu magnetycznym Merkurego, które jest niezwykle silne jak na planetę o jego rozmiarach.
Merkury jest najmniejszą i najbliższą Słońcu planetą Układu Słonecznego. Jego średnica wynosi około 4,880 km, a duże metaliczne jądro stanowi około 85% jego promienia. Powierzchnia planety doświadcza ekstremalnych temperatur: od -173°C w nocy do 427°C w ciągu dnia. Merkury ma bardzo cienką atmosferę, składającą się głównie z tlenu, sodu i wodoru. Liczne kratery na powierzchni są wynikiem uderzeń meteorytów, a brak atmosfery uniemożliwia ich erozję.
Pomimo bliskości do Słońca, Merkury ma nieoczekiwanie silne pole magnetyczne, które może być częściowo wyjaśnione przez obecność diamentów w jego wnętrzu. Diamenty, mając wysoką przewodność cieplną, mogą wpływać na konwekcję i gradienty temperatur w płynnym zewnętrznym jądrze planety, co z kolei oddziałuje na generowanie pola magnetycznego.
Węgiel, grafit i diamenty
Węgiel występuje w różnych formach alotropowych, takich jak grafit i diament. Grafit jest miękki i przewodzi prąd elektryczny, składając się z warstw atomów węgla ułożonych w płaszczyzny. Diament jest najtwardszym naturalnym materiałem, posiadającym strukturę trójwymiarową z silnymi wiązaniami kowalencyjnymi między atomami węgla. Obie formy są istotne zarówno w przyrodzie, jak i w przemyśle.
chrząszcz: Napisał postów [5442], status [VIP]
na Merkurego najlepiej polecieć w nocy, wtedy diamenty świeca z daleka